چکیده
امروزه ایجاد شهرهای الکترونيکی، از اولين و اساسي‌ترين اقدامات براي نزديكتر كردن جامعه به عدالت است. برای رسیدن به این هدف نیاز به تدوين چارچوب معماری سازمانی شهر الکترونیکی است که چنين چارچوبي بايستي در برگيرنده مولفههای اساسی برای انتقال از وضعیت کنونی به وضعیت مطلوب و ارکان جهت‌ساز (چشمانداز، رسالت و اهداف)، استراتژي‌ها، سياست‌ها و خط مشي‌هاي کلّي طرح استقرار و توسعۀ شهر الکترونيکی باشد. و باید بتواند در گستره خود اهداف سند چشمانداز نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران و دیگر اسناد بالادستی را محقق سازد.
ازاینرو طي مراحل تحقيق، تجربيات شهرهاي الکترونيکی در ایران مورد کنکاش و دلایل عدم توفیق آنها مورد بررسی قرار گرفتهاست. پس از آن چارچوبهاي معماری سازمانی موفق بررسي شده که از بین آنها چارچوب معماری سازمانی فدرال با مولفههای شهرالکترونیکی عدالت محور باز تعریف شده است. در اثبات چارچوب ارائه شده نظر خبرگان مدیریت فناوری اطلاعات را به روش دلفی جویا شده و چارچوبی عدالت محور برای تدوین معماری سازمانی شهر الکترونیکی در ایران به قصد همسو کردن فعالیتها برای رسیدن به شهر الکترونیکی ارائه شده است.
کلمات کلیدی: شهر الکترونيکی؛ عدالت اجتماعی؛ چارچوب معماری سازمانی؛ مديريت شهري؛ چارچوب معماری سازمانی فدرال
نویسندگان: محمدرضا زین الدینی1، احمد فراهی2، امرا... امینی3
1 کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه پیام نور
2 عضو هیئت علمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه پیام نور مرکز تهران
3 عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)