چكيده
وجود برنامه های مختلف توسعه در 66 سال گذشته در ایران و برنامه های بخشی ذیل آنها و وجود مشکلات در بسیاری از حوزه های برنامه ای در کشور موجب شد تا به روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و جستجو در مقالات به آسیب شناسی برنامه های مذکور و رویکرد هر یک بپردازیم.
با جمع آوری اطلاعات اولیه از برنامه های موجود و مقایسه هر یک از آنها نکته مهمی برای محقق پدیدار شد. در برنامه ریزیهای کلان و تهیه اسناد بلندمدت و راهبردی در برخی از حوزه ها، برنامه ها و اسناد مناسبی تهیه شده است در حالی که در بعضی دیگر هنوز هیچ سند مشخصی تنظیم نشده است. از آنجایی که بسیاری از حوزههای برنامهریزیشده تنیده در دیگر حوزه های برنامه ریزی نشده است، این عدم توازن و ناهماهنگی بصورت یک ناهنجاری در اجرای برنامه ها خودنمایی کرده و ناکارآمدی یا عدم بهره وری در برنامه های موجود را حاصل شده است. ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮات و ﺗﺤﻮﻻت ﻣﻮﺟﻮد در ﺟﻮاﻣﻊ ﮐﻨـﻮﻧﯽ و ﺗﻐﯿﯿـﺮ اﻧﺘﻈـﺎرات و ﺧﻮاﺳـﺘﻪﻫـﺎ و ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻣﺮدم از دولت ها در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ از ﯾﮏ ﻃﺮف، و ﻟﺰوم ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی ﮐﺎرآﻣﺪ و اﺛـﺮﺑﺨﺶ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤﺪود ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﻃﺮﻓﯽ دﯾﮕﺮ در مسیر تمدن سازی نوین اسلامی ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪ منابع و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی جامعه امری ﮔﺮیز ناپذیر از ﺳﻮی دوﻟتها و حاکمیت های هر دوره در نیل به جامعه اسلامی ﺗﻠﻘﯽ شود. از اینرو در پایان این تحقیق چارچوبی سه وجهی برای برنامه ریزی متوازن در حکومت اسلامی ارائه خواهد شد.
واژههاي كليدي: برنامهریزی متوازن، حکومت اسلامی، برنامه توسعه پنج ساله